Բարոն Մյունխհաուզեն

Երկու հարյուր տարի առաջ Գերմանիայում մի բարոն Մյունխհաուզեն էր ապրում։ Նա գլխին ծիծաղաշարժ, բարալիկ հյուսքով կեղծամ ուներ և պճնամոլի պես էր հագնվում։ Երեկոյան նրա մոտ հավաքվում էին ընկերներն ու հարևանները և բոցկլտացող բուխարու շուրջը նստած լսում հյուրասեր տանտիրոջ պատմությունները։ Ժամանակին նա քաջարի զինվորական էր եղել և շատ էր ճամփորդել։ Մյունխհաուզենի հիշողությունները բարձրաձայն քրքիջ էին առաջ բերում այնքան որ անհավանական էին երիտասարդության տարիների նրա արկածները։ Մի անգամ որսի ժամանակ նա եղջերուի վրա կրակում է բալի կորիզով, որովհետև մոտը գնդակ չուներ։ Մեկ տարի անց Մյունխհաուզենը նորից է հանդիպում այդ եղջերուին։ Կենդանու ճակատին բուսել էր հասուն բալերով ծանրաբեռնված մի հրաշալի բալենի։ Այս անգամ արդեն որսորդը անուշ արեց (և եղջերուի տապակած միս, և բալի կոմպոտ)։ Այսպիսի մի դեպք էլ է եղել. Մյունխհաուզենի վրա հարձակվում է կատաղած մի շուն Բարոնն էլ վերցնում և ուսերից վայր է նետում ծանր մուշտակը։ Գազազած շունը հարձակվում է դրա վրա։ Մուշտակը կատաղում է և պատառ-պատառ անում բարոնի բոլոր հագուստները, նույնիսկ նոր համազգեստը։ Բարոնն ստիպված գնդակահարում է մուշտակին։ Մյունխհաուզենը ընկերներին պատմում էր նաև, թե ինչպես է մի անգամ կենդանի գայլից տիկ հանել, ինչպես է թռել թնդանոթի արկին նստած կամ Լուսին մագլցել բակլայի երկար ցողունով։ Իսկ մի անգամ էլ բարոնն ինքն իր մազերից բռնած իրեն դուրս է քաշել ճահճից։ Բարոնի արկածները նկարագրող գիրքը գրել է գերմանացի գրող Է․ Ռասպեն։ Որոշ գիտնականներ ենթադրում են, որ նա գրի է առել ինչ-որ ժամանակ իրոք ապրած Մյունխհաուզենի պատմածները։ Ուրիշները գտնում են, որ Ռասպեն ժողովել է ժողովրդական ծիծաղաշարժ պատմությունները պարծենկոտ ռազմիկի մասին և ինքն է հորինել բարոն Մյունխհաուզենին։ Մյունխհաուզենի զարմանալի ու անհավանական արկածների մասին գիտեն աշխարհի բոլոր երեխաները։ Ախր չափից դուրս հետաքրքրաշարժ արկածներ էր հորինում։ Նա և դեռ հավատացնում էլ էր որ ինքն աշխարհի ամենաճշմարտախոս մարդն է։ «Բարոն Մյունխհաուզենի արկածները» գիրքը թարգմանվել է նաև հայերեն և լույս տեսել մի քանի անգամ, վերջին անգամ 1978 թ։ Դուք կարող եք գրադարանից վերցնել ու կարդալ այն։